Als je hoort over al de ophef die ontstaat in den lande wanneer het over de opvang van asielzoekers gaat met als laatste dieptepunt Geldermalsen mogen we in Venlo eigenlijk wel trots zijn. Trots dat we én onze rol en verantwoordelijkheid hebben genomen in dit maatschappelijke vraagstuk én dit ook zonder slag of stoort hebben gedaan en, sterker nog, een heleboel plaatsgenoten zich ook spontaan heeft aangemeld om als vrijwilliger bij de opvang actief te willen zijn. Mogelijk heeft het te maken met Venloos eigen geschiedenis van grens- en garnizoensstad die vaak ten prooi viel aan oorlogsgeweld. 

 

Natuurlijk zijn mensen ook hier bezorgd over de grote toestroom van vluchtelingen maar op de een of andere manier minder gevoelig voor de angst en paniekreacties die elders ontstaan door vaak toch foutieve en tendentieuze voorstellingen van zaken. We laten ons kennelijk niet zo snel gek maken en misschien daarom ook  goed om de feiten eens op een rij te zetten teneinde ook de bezorgdheid meer in perspectief te zien. Professor Leo Lucassen schreef in dat opzicht recent in het NRC een lezenswaardig opinie stuk waarin hij de politiek een spiegel voorhield over het ontstaan van de grote onrust in Nederland omdat er geen goede informatie wordt gegeven. De belangrijkste feiten; in de jaren negentig kwamen jaarlijks 3500 asielzoekers naar Nederland, nu zijn er dat de afgelopen 5 jaar gemiddeld 27000 geweest. De 2,7 miljoen asielzoekers die de afgelopen 5 jaar naar Europa kwamen vormen samen niet meer dan een half promille van de totale Europese, autochtone bevolking. Ook in de jaren 90 van de vorige eeuw ging het vooral over moslim vluchtelingen. Onderzoek naar de vluchtelingen die hier eerder zijn gekomen geven aan dat hun (moslim)geloof geen centrale rol speelt in hun leven en dat ze zich goed identificeren en dus ook integreren met de Nederlandse samenleving. De voortdurend benoemde “tsunami” van vooral economische vluchtelingen blijft vooralsnog uit. De vluchtelingen komen vooral uit brandhaarden en duidelijke  conflict- of oorlogsgebieden. Azc’s vormen geen bedreiging voor omwonenden is vastgesteld en ook in Venlo was nooit sprake van in het oog springende incidenten. Ook is er geen verband aan te tonen tussen asielzoekers en de kans op terreur. Sterker nog; asielzoekers zijn vaak mensen die voor de terreur en het extremisme op de vlucht zijn. Natuurlijk is het zo dat de toestroom van veel vluchtelingen tijdelijk de druk verhoogt op huizen- en arbeidsmarkt. Maar iedereen ziet wel het belang van een snelle integratie op met name de arbeidsmarkt. Hierin zijn we in het verleden wel tekort geschoten toen bleek dat deze te lang op zich liet wachten. Bovendien kampt ons land steeds duidelijker met de gevolgen van ontgroening en vergrijzing. De toestroom van  asielzoekers kan in deze natuurlijk ook kansen bieden om onze gemeenschappen vitaal te houden  zoals dat in het verleden al vaker is gebeurd. Sterker nog; een groot deel van onze welvaart in de gouden eeuw was afkomstig van de vluchtelingen die in de 80 jarige oorlog een veilig asiel vonden in de noordelijke Nederlanden.

Dus het is belangrijk dat we de mensen die onze steun en veiligheid verdienen laten voelen dat ze welkom en waardevol voor ons zijn en dat we dit ook laten merken. Dit doen we door ze die extra steun te geven op diverse fronten(o.a. taal, onderwijs, omzetting van diploma’s , werk) om daarmee de integratie van hen die willen blijven zoveel mogelijk te stimuleren en ze niet al bij voorbaat te vervreemden van onze maatschappij en ze tot tweederangsburgers te devalueren. Daarom denk ik dat we trots mogen zijn op wat in Venlo gebeurt waarbij het nu vooral zaak is om de doorstroom van statushouders naar een goede en veilige woonomgeving voortvarend ter hand te nemen.

Huub van Eijck

Gemeenteraadslid GroenLinks Venlo